profilki

Historia Bychawy w datach

  • IX - X wiek - pierwsze wzmianki o grodzisku w Zdrapach,
  • 1325 r. - pierwsza wzmianka o osadzie Bychawa w kronice Jana Długosza, należącej do rycerskiego rodu Dołęgów,
    Pierwszym szerzej znanym Bychawianinem był rycerz Jędrzej herbu "Ossorya", dowodzący pod Grunwaldem chorągwią gończą,
  • 1326 r. - w spisach świętopietrza wymieniona zostaje po raz pierwszy parafia p.w. Św. Piotra i Pawła w Bychawie, 
  • XIV wiek - Przez miejscowość przechodzi szlak wiodący z Lublina do Szczebrzeszyna, Przemyśla, Jarosławia i Lwowa, a także drogi pośrednie, łączące Krasnystaw, Chełm i Łęczną z Sandomierzem, Kazimierzem, Opolem Lubelskim, Kraśnikiem i Urzędowem. Sprzyjało to przekształceniu wsi w miasto,
  • koniec XIV wieku - Bychawa staje się własnością rodu Bychawskich,
  • XV wiek – budowa pierwotnej siedziby Bychawskich,
  • 1440 r. - w Bychawie wybudowano duży drewniany kościół parafialny wg tradycji, który przetrwał do połowy XVII wieku,
  • koniec XV wieku - wzmiankowane są już trzy dwory, w tym jeden "stary", przy którym znajdował się folwark,
  • 1519 r. - w drodze zastawu siedziba w Bychawie przechodzi na spowinowaconego z Bychawskimi Mikołaja Firleja, hetmana wielkiego koronnego,
  • przed 1521 r. - Bychawę od Mikołaja Firleja kupuje kasztelan lwowski Mikołaj Pilecki herbu Leliwa,
  • 16 maja 1537 r. - za sprawą Mikołaja Pileckiego, król Zygmunt I Stary wydaje akt lokacji Bychawy na prawie magdeburskim.
    Nowe miasto otrzymuje przywilej organizowania cotygodniowych targów "bychawskich wtorków", oraz dwóch jarmarków rocznie.
    Pierwotna nazwa miasta Klethne nie przyjęła się i powrócono do nazwy Bychawa,
  • I połowa XVI wieku - z inicjatywy Mikołaja Pileckiego powstaje zamek na Podzamczu, frontem zwrócony na północ. Miał dwie kondygnacje, cztery alkierze na narożach, niewielki ryzalit od strony południowej i 4-kolumnowy portyk od północy. Wcześniej na jego miejscu stały bliżej nieznane dwory średniowieczne,
  • XVI wiek - obok ludności katolickiej i protestanckiej, w mieście pojawiają się także Żydzi,
  • Połowa XVI wieku - Bychawa przechodzi w ręce Myszkowskich herbu Jastrzębiec, gorących zwolenników reformacji,
  • Przed 1560 r. - tutejszy kościół parafialny zostaje przekształcony na zbór kalwiński, działający do końca XVI lub początku XVII stulecia. Odbywają się tu synody kościoła ewangelicko-reformowanego. W jednym z nich uczestniczy młody Jan Zamoyski, któremu udzielono błogosławieństwa przed podróżą na studia do Padwy. Utworzono również szkołę, 
  • Przełom XVI i XVII wieku - okres pomyślnego rozwoju Bychawy - liczba ludności przekroczyła 1000 mieszkańców, kwitnie handel i rzemiosło, nawet tak rzadkie jak wyrób broni.
    Bychawa przechodzi we władanie rodu Wierzbickich,
  • początek XVII wieku - reaktywowano parafię katolicką, 
  • XVII wiek - powstaje cmentarz żydowski - kirkut. Zdewastowany przez niemców podczas II Wojny Światowej,
  • 1603 r. - początek budowy nowego, murowanego kościoła,
  • 1637 r. - w stulecie lokacji Władysław IV potwierdził i rozszerzył przywileje miejskie,
  • 1639 r. - konsekracja nowego murowanego kościoła pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Jednonawowy, orientowany budynek był utrzymany w stylu renesansu lubelskiego. Kościół przez lata uległ licznym przebudowom, prawdopodobnie w XVIII wieku dobudowano kwadratowe kaplice boczne: północną i południową. Zakrystie północną i południową dobudowano w wieku XX,
  • 1648 r. - miasto pada łupem wojsk kozackich,  
  • 1649 r. - wojska Chmielnickiego niszczą miasto, spustoszenia dopełniają wojny szwedzkie,
  • 1680 r. - próby podniesienia miasta z upadku. Proboszcz Aleksander Siernicki częściowo odnawia kościół.
    Właściciel dóbr Andrzej Leopold Ossowski podejmuje przebudowę zamku zakończoną dopiero w latach 30-tych XVIII w. przez Dominika Stoińskiego. Autorem projektu był architekt Niemiec - prawdopodobnie Tylman van Gameren,
  • 1694 r. - Na podzamczu znajdowały się folwark z wozownią, spichlerz, stodoła, kuchnia, browar i dom podstarościego,
  • XVIII wiek -  powstaje kapliczka św. Jana Nepomucena w sąsiedztwie zabudowań dworskich na Podzamczu, obecnie u zbiegu ulic Zamkowej i Pileckiego,
  • ok. 1730 r. - rozbudowa i przebudowa zamku na pałac, dla Dominika Stoińskiego, sędziego ziemskiego,
  • 1795 r. - w wyniku III rozbioru Polski Bychawa znalazła się w zaborze austriackim (Nowa Galicja),
  • XIX wiek - Bychawa staje się znaczącym centrum żydowskiego chasydyzmu, posiadającym własny dwór z cadykiem. Wiąże się to z osiedleniem się z mieście Nechemii Jechiela Rabinowicza (syna Jaakowa Icchaka ben Aszera, zwanego Świętym Żydem z Przysuchy),
  • Do połowy XIX wieku - wojny, grabieże, przemarsze wojsk, zarazy i pożary trapią miasto - powodując nędzę i zastój. W dobie powstań narodowych mieszkańcy Bychawy i jej okolic dają wyraz swemu patriotyzmowi ofiarności materialnej i bezpośrednim udziałem,
  • 1802 r. - powstaje nowy cmentarz parafialny na Zadębiu.
  • 1802 r. - właścicielem miasta zostaje Karol Scipio del Campo, generał insurekcji kościuszkowskiej, którego rządy doprowadziły dobra bychawskie do upadku,
  • 1809 r. - Bychawa znajduje się w obrębie Księstwa Warszawskiego (departament lubelski),
  • 1810 r. - w miejscu drewnianej bożnicy powstaje murowana synagoga tradycji ortodoksyjnej,
  • 1815 r. - Bychawa należy do Królestwa Kongresowego będącego pod wpływem Cesarstwa Rosyjskiego (województwo, a następnie gubernia lubelska),
  • 1848 r. - powstaje obora dworska utrzymana w stylu klasycystycznym ozdobiona półkolumnami, w czasie rządów dziedzica Budnego pełniła rolę stajni fornalskiej,
  • połowa XIX wieku - budowa spichlerza w majątku Podzamcze. Murowany budynek miał parter, piętro, użytkowe poddasze i podpiwniczenie. Wgłębiony portyk wsparty na dwóch prostych kolumnach nadawał budowli cechy klasyczne,
  • 1852 r. - Wincenty Korwin Sarnecki, dawny oficer napoleoński, zięć Karola Scipio del Campo, kupuje Bychawę i Wolę Bychawską,
  • ok 1860 r. - wzniesiona zostaje drewniana dzwonnica, konstrukcji ryglowej, czworoboczna i dwukondygnacyjna. Obecnie posiada 3 dzwony: Dzwon Jan – ważący 900 kg, ufundowany w 1959 roku, posiada płaskorzeźbę z wizerunkiem św. Jana Chrzciciela, dzwon Królowa Polski – ważący 450 kg, ufundowany w 1959 roku, posiada płaskorzeźbę z repliką obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, dzwon Stanisław – ważący 150 kg, ufundowany w 1879 roku, posiada płaskorzeźbę z wizerunkiem św. Stanisława biskupa i męczennika, 
  • 1863 r. - powstaje oddział pod dowództwem niejakiego Czerwińskiego, później ok. 30 Bychawian wstępuje do oddziału płk. Cieszkowskiego - Ćwieka. W okolicach Bychawy ulokowany zostaje szpital powstańczy.
  • 1865 r. - w mieście żyje 60 rodzin chrześcijańskich i 225 rodzin żydowskich,
  • 1869 r. - władze carskie odbierają Bychawie jak i ponad 300 innym miastom Kongresówki prawa miejskie,
    Bychawa liczy 1330 mieszkańców,
  • Październik 1869 r. - w Bychawie miał miejsce duży pożar. Spaliło się ponad 20 budynków z budynkami gospodarczymi, sąd gminny, szkółka, synagoga oraz żydowski dom modlitwy.
    W niecały rok później Bychawa ulega ponownie pożarowi, który tym razem niszczy prawie całą osadę. Ocalał jedynie kościół, budynek mieszczący kancelarię i sąd gminny oraz kilka domów stojących na uboczu. Ponad 1100 osób pozostało bez dobytku i dachu nad głową. Dla pogorzelców zorganizowano w Lublinie koncert połączony ze zbiórką pieniędzy,
  • lata 70. XIX wieku - powstaje budynek piekarni Piotrowskiego. Jest on jednym z najstarszych istniejących domów w Bychawie,
  • 1875 r. - powstaje poczta, posterunek policji, apteka, podejmują stałą praktykę lekarze,
  • 1876 r. - podczas pożaru poważnemu zniszczeniu ulega synagoga. Natychmiast przystąpiono do jej gruntownej renowacji, która została ukończona w 1897 roku,
  • 1880 r. - pałac nawiedza pożar. Spaleniu ulegają wszystkie drewniane elementy budynku i większość wyposażenia,
  • 1880 r. - osada jest siedzibą władz gminy, posiada 92 domy drewniane, murowany kościół, synagogę i aptekę. Zaczyna się rozwijać drobny przemysł. Wzniesiono drugi młyn wodny, wiatrak, tartak, dwie olejarnie, garbarnię, cegielnię i piec wapienny.
    Drugi młyn wodny został umiejscowiony około 500 m od majątku Podzamcze, na rzece Kosarzewce. Przy młynie rzeka tworzyła rozlew szeroki na 15-20m, nie powodując zabagnienia gruntów.
    Do lat 30 XX w. był młynem wodnym, potem przebudowany na wodno-turbinowy oraz wyposażony w motor na ropę, 
  • koniec XIX wieku - obroty na bychawskich jarmarkach szacowano na 6 tys. rubli rocznie. Były to drugie największe po Łęcznej jarmarki na terenie guberni lubelskiej,
  • 1883 r. - przebudowa młyna na Gałęzówce,
  • 1884 r. - trakt do Lublina zostaje uznany za gościniec I rzędu, w związku z czym zaczyna się jego brukowanie,
  • 1888 r. - podupadły pałac zostaje opuszczony przez ostatnich właścicieli - Duniewskich, którzy przenoszą się do pobliskiego dworu,
  • 1890 r. - dobra bychawskie nabywa za 135100 rubli Antoni Budny herbu Jastrzębiec, znakomity gospodarz, znany i ceniony hodowca koni.
  • 1892 r. - kolejny pożar Bychawy. Spaliła się połowa osady na południe od Rynku. W gaszeniu ognia i ratowaniu dobytku czynnie pomagał Antoni Budny.
    Bychawę dotyka epidemia cholery, na którą umiera 73 osoby.
  • 1899 r. - powstaje gorzelnia Skawińskich w folwarku Wola Bychawska. Historia tego miejsca jest krótka i tragiczna: gorzelnia, tak jak pozostałe budynki w folwarku zostały zniszczone w czasie przejścia frontu w 1914 roku, 
  • koniec XIX - początek XX wieku - Bychawa zaczyna podnosić się z upadku - w mieście i okolicznych wsiach powstaje kilka placówek oświatowych,
  • 1900 r. - parafię bychawską obejmuje ks. Antoni Kwiatkowski. Osada liczy wówczas ok. 2800 mieszkańców, w tym 2294 żydów,
  • 1906 r. - w Bychawie powstaje Ochotnicza Straż Ogniowa,
    - założenie Bychawskiego Towarzystwa Oszczędnościowo-kredytowego,     - Henryk Migurski uzyskuje zgodę na otwarcie w Bychawie składu aptecznego, ze względu na liczne zapotrzebowania na środki chemiczne i dezynfekcyjne,
  • 1907 - 1909 r. -  budowa nowego szpitala Towarzystwa Ratowania Chorych "Samarytanin" z inicjatywy ks. Kwiatkowskiego i staraniem całego społeczeństwa Bychawy. Ziemię pod budowę szpitala przekazał Antoni Budny. Szpital posiadał 14 izb, kanalizację, wodociąg, salę operacyjną, kilka sal zabiegowych oraz pomieszczenie dla położnej,
  • 1908 r. - powstaje gazeta "Nowa Jutrzenka". Inicjatorami przemian są duchowni: ks. Wojciech Makara i nieoceniony Antoni Kwiatkowski; ziemianie: Koźmianowie, Przewłoccy, Kowerscy, Antoni Budny; oraz przedstawiciele inteligencji; światli reprezentanci mieszczan i okolicznych chłopów,
    - utworzone zostaje Bychawskie Towarzystwo Ratowania Chorych "Samarytanin"
  • 1909 r. - wybudowano Dom Ludowy.
    - zostaje założona kasa Bychawskiego Towarzystwa Kredytowego i Spółdzielnia Spożywców „Jedność”,
  • 1911 r. - po wieloletnich staraniach społeczności żydowskiej a zwłaszcza rabina Rachmila Grinbauma, żydzi bychawscy dostają pozwolenie na stworzenie nowego kirkutu.
    Zostaje on umiejscowiony przy drodze wiodącej z Bychawy do Gałęzowa,
  • 1913 r. -  budowa Banku Bychawskiego Towarzystwa Kredytowego,
    - budowa Domu Ludowego - ośrodka oświatowo-kulturalnego,
  • 1914 - 1918 r. - I wojna światowa spowodowała w okolicach Bychawy znaczne zniszczenia, front przechodził tędy kilkakrotnie. Jednak nawet podczas wojny rozwijała się działalność patriotyczna, oświatowa, polityczna,
  • 1914 r. - powstaje budynek dawnej plebanii parafialnej wg. projektu N. W. Siennickiego wybudowano "sposobem gospodarczym" wykorzystując materiał z rozbiórki poprzedniej plebanii. Budynek dosyć mocno ucierpiał w okresie II wojny światowej. Odrestaurowany w latach 50-tych, w roku 1986 został przeznaczony na schronisko dla bezdomnych kobiet - prowadzone do dziś przez siostry albertynki,
  • 1914 r. - powstaje cmentarz wojenny na "Białej Górze", założony przez armię rosyjską a następnie przeprojektowany przez austro-węgierski korpus pogrzebowy w 1915 r. Cmentarz mieści się na wzgórzu Białej Góry, około 2 km na południe od miasta. Cmentarz ma 70 m długości i 30 m szerokości, posiada 3 kopce o wysokości co najmniej 4 m i 12 długich niskich grobów. Na cmentarzu spoczywa około 1150 żołnierzy austro-węgierskich i rosyjskich.
  • 1915 r. - powstanie budynku "Jednośći",
    - okupacja austriacka, trwa do odzyskania niepodległości w 1918 r.,
  • 1917 r. - założenie Stowarzyszenia Oświatowego "Samopomoc",
    - powstaje Towarzystwo Popierania Handlu Polskiego,
    - powstaje szkoła handlowa i rzemieślnicza, po zakończeniu wojny liczba szkół wzrasta w gminie do 11,
  • 19 maja 1918 r. - w Bychawie powołano Czytelnię Parafialną,
  • lata 20. XX wieku - staraniem bychawskich Piłsudczyków powstaje pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego,
  • lata 20 - 30. XX wieku - Bychawa to typowy sztetl - rolniczo-rzemieślniczo-handlowe miasteczko, zamieszkałe (według spisu z 1921 r.) przez 1,9 tys. Żydów i 1 tys. katolików,
  • 1922 r. - przebudowa starej, drewnianej łaźni żydowskiej (mykwy). Budynek o długości 20 m i szerokości 9,5 m. W środku znajdowała się przebieralnia, sień, sauna z wielkim piecem, dwie sale z basenami do obmycia i pomieszczenie mieszczące 7-10 wanien,
    - powstaje Związek Mieszczan Polskich,
  • 1923 r. - rozpoczęto budowę 7-klasowej Szkoły Powszechnej (wg. projektu Bohdana Kelles-Krauzego), budowa z wielkimi problemami trwała do 1926 r.,
  • 1925 r. - budowa młyna motorowego Wolfa Ajzensztata, usytuowanego nad rzeką Kosarzewką,
  • 1925 r. - rozpoczęcie budowy młyna motorowego przy drodze do Gałęzowa. Budynek z powodzeniem pełnił swoją rolę do roku 2002 kiedy to został rozebrany,
    - założeni Koła Polskiej Macierzy Szkolnej i prowadzonej przez nią biblioteki,
  • 8 stycznnia 1928 r. - z inicjatywy ks. Józefa Barszczewskego powstaje Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Bychawie,
  • 28 marca 1928 r. - w budynku Spółdzielczego Banku Ludowego otworzono czytelnię,
  • 1928 r. - park pałacowy zostaje ogołocony, zostaje wycięty piękny stary drzewostan,
  • 1930 r. - powstaje budynek rzeźni miejskiej, zaprojektowany przez Bohdana Kelles-Krauzego,
  • 1934 - 1935 r. - częściowa rozbiórka ruin,
  • 1935 r. - budowa łaźni rytualnej gminy żydowskiej, zaprojektowanej przez inż. Henryka Bekkera. Budynek jednopiętrowy, z czterospadowym dachem, był użytkowany jako łaźnia publiczna jeszcze co najmniej do lat 60-tych,
  • 1938 r. - powstaje budynek Zarządu Gminy w Bychawie zaprojektowany przez architekta wojewódzkiego Bohdana Kelles-Krauzego,
  • do 1939 r. - rozbudowano młyny i cegielnie, wybrukowano część ulic, częściowo zelektryfikowano miasto. Działały tu polskie i żydowskie partie polityczne, organizacje paramilitarne, harcerstwo, różnego rodzaju organizacje społeczno-kulturalne oraz liczne placówki oświatowe (w tym kilka szkół żydowskich),
  • 1939 r. - około połowa mieszkańców Bychawy stanowi ludność żydowska,
  • 1939 - 1944 r. - okupacja niemiecka. Działania wojenne II wojny światowej zasadniczo ominęły Bychawę. Za to ciężarem stały się kontyngenty i wywózka na roboty, wielu ludzi znalazło się w więzieniach i obozach pracy,
    - patriotycznie nastawione społeczeństwo bierze udział w organizacji ruchu oporu. Najliczniejszymi organizacjami wojskowymi były Armia Krajowa i Bataliony Chłopskie,
  • grudzień 1940 r. - Niemcy zakładają w Bychawie getto, w którym zamykają około 2,7 tys. Żydów,
  • 1942 r. - Niemcy likwidują getto i wywożą Żydów do Sobiboru i Majdanka, miejsc zagłady,
  • 1943 r. - umiera Antoni Budny, a jego 8000 ha majątek zostaje podzielony pomiędzy żonę Marię z Derewiczów a jego siostrzeńców i bratanków. W 1946 r. dobra przeszły na skarb państwa i zostały rozparcelowane,
  • lipiec 1944 r. - młyn na stawie kościelnym wraz z mostem na Gałęzówce zostaje wysadzony w powietrze przez wycofujących się Niemców. Staw kościelny zostaje spuszczony,
    w akcji "Burza" partyzanci wyzwalają Bychawę na kilka dni przed wkroczeniem Armii Czerwonej, 
  • jesień 1944 r. - w budynku Szkoły Powszechnej powstaje Samorządowe Gimnazjum Koedukacyjne im. ks. Antoniego Kwiatkowskiego, późniejsze Liceum Ogólnokształcące,
  • po 1945 r. - następuje parcelacja majątków ziemskich, powstają organa "nowej władzy". 
    Powstaje szkoła średnia - w ciągu następnego półwiecza liczba szkół ponadpodstawowych wzrasta do sześciu, uczy się w nich większość młodzieży z Bychawy i okolicznych gmin,
  • 1946 r. - budynek synagogi zostaje przebudowany na siedzibę Państwowej Straży Pożarnej, Zamalowano w większości freski, przebudowano dach i wnętrze bożnicy. W późniejszym okresie magazyn Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej,
  • 1947 r. - Bychawa zostaje włączona do sieci energetycznej,
  • 1948 r. - Na mocy "Dekretu o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi" z 17 kwietnia 1946 r., powstaje Biblioteka Publiczna w Bychawie,
  • lata 50. XX wieku - pomnik Marszałka Piłsudskiego zostaje zniszczony na wniosek przedstawicieli ówczesnego aparatu państwowego,
    - budowa stadionu miejskiego,
  • 1950 r. - rozbudowa szpitala za kadencji dr Jana Michalskiego,
  • 1955 r. - powołano Posterunek Zawodowej Straży Pożarnej,
  • 1956 - 1975 r. - siedziba powiatu bychawskiego. Ośrodek przemysłu metalowego, spożywczego i odzieżowego,
  • 1956 r. - utworzono komendę powiatową MO,
    - powołano do życia Powiatowy Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki oraz Radę Powiatową Ludowych Zespołów Sportowych,
  • 1958 r. - Bychawa otrzymuje ponownie prawa miejskie,
    - wybudowany zostaje budynek Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, a zaraz potem budynek Wydziału Zdrowia mieszczący przychodnię lekarską, Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną oraz pogotowie ratunkowe,
  • koniec lat 50. XX wieku - na Lipniku, u podnóża otaczających go z trzech stron wzgórz, powstaje stadion sportowy z bieżnią, skoczniami, rzutniami oraz z boiskiem piłkarskim,
  • 1959 - 1965 r. - powstaje siedziba Lubelskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Ogólnego, w okresie najbliższych lat największy wykonawca robót budowlanych w mieście. Powstaje osiedle bloków mieszkalnych przy ul. Partyzantów, na tzw. "Księżym Polu", Dom Towarowy w samym centrum miasta, Powiatowy Dom Kultury przy ul. 22 lipca oraz rozpoczęta zostaje budowa Szkoły Podstawowej zwanej "Tysiąclatką",
  • 1962 r. - zakończono budowę Powiatowego Domu Kultury,
  • 1963 r. - powstaje Powiatowy Zarząd Dróg Lokalnych,
  • 08 marca 1963 r. - otwarcie Szkoły Podstawowej - "Pomnik Tysiąclecia",
  • 1965 r. - powstaje drużyna piłkarska LZS "Czarni", zmieniona w 1972 r. na LZS "Granit", później Bychawski Ludowy Klub Sportowy "Granit",
  • 1966 r. - powstaje Spółdzielnia Mieszkaniowa,
  • 1 sierpnia 1966 r. - powstaje Zakład Obuwia Tekstylnego, tzw. "ciapiarnia", filia Łukowskich Zakładów Obuwia. Obecnie mieści się tam apteka "Vita Longa", Ośrodek Rehabilitacji i Fizjoterapii,gabinet lekarza neurologa, administracja ZOZ i kotłownia,
  • 1969 r. - powstaje Międzyzakładowy Ludowy Klub Sportowy "Kos" Bychawa, dzięki wsparciu PPRN, PKKFiT oraz szefów największych bychawskich zakładów pracy. Prowadzona jest sekcja piłki nożnej, lekkoatletyki, piłki siatkowej i tenisa stołowego,
  • 1971 r. - pożar młyna dworskiego na Kosarzewce. Dziś w tym miejscu jest tylko śluza,
  • 1972 r. - rozbudowanie budynku rzeźni oraz uruchomienie masarni. W związku z brakiem inwestorów od 2001 r. opuszczony budynek popada w ruinę,
  • 1974 r. - budowa pawilonu sportowego na stadionie miejskim. W jego skład wchodzą dwie szatnie z sanitariatami, pralnia, magazynek na sprzęt sportowy, biuro klubowe, punkt sanitarny oraz pokój sędziowski,
  • 1975 r. - po likwidacji powiatu, szpital dostaje budynek po PPRN,
    - po likwidacji powiatu a w związku z czym sponsora PPRN - MLKS "Kos" zostaje rozwiązany,
  • 1977 r. - w budynku byłej łaźni żydowskiej zostaje uruchomiony Zakład Gumowy,
  • 1988 - 1994 r. - rozbudowa Kościoła Parafialnego, dzięki staraniom ks. Tadeusza Berezy kościół powiększono o 400 m2, rozbudowując nawę główną w kierunku zachodnim,
  • 1990 r. - powstaje Rejonowa Komenda Policji,
  • 27 lutego 1990 r. -  utworzono Fundusz Odbudowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego i powołano Społeczny Komitet mający zająć się realizacją przedsięwzięcia,
  • 1993 r. - Pożar dworskiego spichlerza majątku Podzamcze, obecnie w stanie ruiny,
  • 28 maja 1995 r. - odsłonięcie nowego pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, 
  • 1989 r. - otwarcie krytej pływalni przy Liceum Ogólnokształcącym im. Antoniego Kwiatkowskiego, później Zespół Szkół. Inwestycja dzięki staraniom długoletniego dyrektora Henryka Dudziaka.
  • wrzesień 1999 r. - powstaje Gimnazjum nr 1 w Bychawie oraz Gimnazjum przy ZS im. Antoniego Kwiatkowskiego,
  • 2002 - 2003 r. - budowa hali sportowej i rozbudowa budynku Gimnazjum nr 1 w Bychawie,
  • 2008 - 2009 r. - obok budynku Gimnazjum nr 1 oraz budynku ZS im. Antoniego Kwiatkowskiego, otwarto kompleksy boisk z programu rządowego "Orlik",
  • 10 listopada 2009 r. -  uroczystość nadania Gimnazjum nr 1 imienia Obrońców Ojczyzny, poświęcenia sztandaru szkoły oraz otwarcia Szkolnej Izby Pamięci,
  • 2013 r. - przy ulicy Piłsudskiego, nieopodal "ronda", zostaje postawiony krzyż zwany "listopadowym". Krzyż stał w tym miejscu jeszcze przed II Wojną Światową i odbywały się przy nim obchody najważniejszych świąt narodowo-religijnych i rocznice odzyskania niepodległości czy Konstytucji 3- majowej,
  • wrzesień 2017 r. - Gimnazjum nr 1 im. Obrońców Ojczyzny w Bychawie zostaje włączone w strukturę Szkoły Podstawowej w Bychawie. To samo dzieje się z drugim gimnazjum które zostaje włączone w strukturę ZS im. Antoniego Kwiatkowskiego. Powstają oddziały gimnazjalne. Jest to początek likwidacji Szkół Gimnazjalnych, który zakończył się 19 czerwca 2019 r.,













Źródła:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Posty (Atom)